1- يتامى (كودكان يتيم)

2- مساكين‌

3- ابناء السبيل‌

قابل توجّه آنكه اين سه طائفه بايد از طرف پدر هاشمى (سادات) باشند.

مرحوم سيّد مرتضى فرموده:

اين سه گروه اگر چه از جانب مادر نيز هاشمى و سيّد باشند جائز است خمس را به ايشان داد.

فرع‌

شركاء امام عليّه السّلام‌ [1] بايد فقير باشند.

ابن سبيل همين مقدار كه در بلد تسليم خمس به او، فقير بود كفايت مى‌كند

فرع‌

در مستحقين خمس عدالت شرط نيست ولى ايمان‌ [2] معتبر مى‌باشد.

انفال و مصاديق آن‌

مالى كه به نام « نفل » اختصاص به امام عليه السّلام دارد مصاديقى داشته كه ذيلا آنها را نام مى‌بريم:

الف: زمينى كه اهل و ساكنينش از آن كوچ كرده‌اند.

ب: زمينى كه تعلّق به كفّار داشته و بدون جنگ و قتال از روى ميل به مسلمين واگذار كرده‌اند.

ج: زمينى كه سكنه آن جملگى هلاك شده و احدى از آنها باقى نمانده است‌

د: نى‌زار.

[1] مقصود يتامى و مساكين و ابناء السبيل مى‌باشد.

[2] منظور اعتقاد به خلافت بلافصل امير المؤمنين عليه السّلام مى‌باشد.