ز: مستحب است پيش از ذكر واجب ركوع دعاء بخوانند.

ح: مستحب است در حال ركوع پشت را هموار و مسطّح نمايند.

ط: مستحب است در حال ركوع گردن را بكشند.

ى: مستحب است در حال ركوع با دستها هيئتى همچون دو بال درست كنند.

ك: مستحب است دو دست را بر روى دو كاسه زانو قرار دهند.

ل: مستحب است اول دست راست را بر كاسه زانو قرار داده سپس دست چپ را.

م: مستحب است انگشتان دست‌ها در وقت نهادن بر كاسه زانو باز باشند.

ن: وقتى سر را از ركوع برداشت مستحب است تكبير بگويد.

س: مستحب است در وقت تكبير دو دست را تا نرمى گوشها بلند كند.

ع: مستحب است بعد از سر برداشتن از ركوع در حاليكه بدنش آرام است بگويد:

سمع اللّه لمن حمده و الحمد للّه رب العالمين‌

ف: مكروه است در حال ركوع دستش زير جامه‌اش باشد

دو سجده و حكم آنها

بعد از ركوع دو سجده واجب مى‌باشد.

الف: واجب است در حال سجدتين اعضاء هفتگانه‌ [1] روى زمين قرار بگيرند.

ب: واجب است در سجده اين ذكر را بگويند: سبحان ربى الاعلى و بحمده‌

ج: در حال سجده و گفتن ذكر بدن بايد آرام و ساكن باشد

[1] يعنى: پيشانى و دو كف دست و سر و دو كاسه زانو و نوك انگشتان بزرگ دو پا