ه: جمله‌ «بعضكملبعض عدوّ» حال است از ضمير جمع فاعلى در « اهبطوا » و عاملش همين فعل است.

و: جمله « ردّت الينا» حال است از « بضاعتنا » و عامل در آن ابتدائيّت است.

ز: جمله « و انتم سكارى» حال است از ضمير جمع فاعلى در « لا تقربوا» و عاملش همين فعل است.

ح: كلمه « قادرين » حال است از ضمير « نحن » كه در « نجمعها » است و محذوف مى‌باشد و همين فعل محذوف عامل در آن است.

ط: كلمه « جميعا » حال است از ضمير « كم » در « مرجعكم » و عامل در آن استقرّ مى‌باشد

ى: دو كلمه « غضبان » و « اسفا » حال هستند از « موسى » و عامل در آنها « رجع » مى‌باشد

6- و امّا اينكه حال در عبارات گذشته براى بيان هيئت فاعل يا نائب فاعل و يا مفول مى‌باشند:

الف: كلمه « ضعيفا » حال است از « الانسان » كه نائب فاعل مى‌باشد.

ب: كلمه « الاعبين » حال است از فاعل در « خلقنا » .

ج: كلمه « حيّا » حال است از ضمير نائب فاعل در « أبعث » .

د: كلمه « مرحا » حال است از ضمير فاعلى در « لا تمش».

ه: جمله « و انا عجوز» حال است از فاعل « ألد » .

و: جمله « يبكون » حال است از ضمير فاعلى در « جائوا » .

ز: جمله « و هم الوف» حال است از ضمير فاعلى در « خرجوا » .

7- و امّا تركيب آيه مباركه و بيان اعراب كلمات آن:

اقترب: فعل ماضى و « حسابهم » مضاف و مضاف اليه، فاعل است براى ان و « النّاس » جار و مجرور متعلق به « اقترب » ظرف لغو مى‌باشد، كلمه « واو » حاليّه بوده و « هم » مبتداء و خبرش « معرضون » بوده و « فى غفلة» جار و مجرور، متعلق است به‌