هم ملاقات كردند لازم است اولى را متحرك به حركت كسره كنند مانند: قد قامت الصّلوة، شاهد در « تاء » قامت است كه ساكن بوده و بعد از ملاقات با صاد اوّل « الصّلوة » كه آن نيز ساكن است مكسور گرديده.

3- تنوين نون ساكنه‌اى است كه تابع حركت آخر كلمه است باين معنا اگر حركت آخر ضمّه باشد تنوين را نون ساكنى كه ما قبلش ضمّه است مى‌خوانيم مانند: جاء زيد و اگر حركت آخر كسره باشد تنوين را نون ساكنى كه ما قبلش كسره است مى‌خوانيم مانند: مررت بزيد

و اگر حركت آخر فتحه باشد تنوين را نون ساكنى كه ما قبلش فتحه است مى‌ناميم مانند: رأيت زيدا

4- تنوين پنج قسم است: تنوين تمكّن، تنوين تنكير، تنوين عوض، تنوين مقابله، تنوين ترنّم.

5- تنوين تمكن نونى است كه دلالت بر متمكّن بودن اسم در مقتضاى اسميّتش دارد يعنى دلالت مى‌كند اسم منصرف بوده و تمام حركات اعرابى را مى‌پذيرد مانند تنوين در « زيد »

6- تنوين تنكير نونى است كه بر نكره بودن اسم دلالت دارد مانند تنوين در « صه (سكوت كن سكوتى) و تنوين عوض نونى است كه عوض از مضاف اليه آورده مى‌شود مانند تنوين در « حينئذ » و « يومئذ » اين دو كلمه در اصل: حين اذ كان و يوم اذ كان بوده‌اند و بعد از حذ « اذ كان» به حين و يوم تنوين داده شد تا آن عوض از محذوف باشد.

7- تنوين مقابله را بخاطر اين مقابله مى‌گويند كه اين تنوين در مقابله نون رفعى كه به جمع مذكّر سالم ملحق مى‌شود به جمع مؤنث سالم داده مى‌شود مانند تنوين در « مسلمات » كه در مقابل نون در « مسلمون » مى‌باشد.

8- تنوينى كه به اسم اختصاص ندارد تنوين ترنّم مى‌باشد كه به آخر ابيات و مصراع‌ها ملحق مى‌گردد مانند: يا ابتا علّك او عساكا.