الف: كلمه « هيت » به معناى سرعت كن اسم فعل است.
ب: كلمه « افّ » يعنى به ستوه آمدم اسم فعل است.
ج: كلمه « وى » يعنى تعجب مىكنم اسم فعل است.
د: كلمه « هيهات » يعنى دور شد اسم فعل است.
ه: كلمه « عليكم » يعنى ملازم باشيد اسم فعل است.
و: كلمه « افّ » اسم فعل است چنانچه قبلا گذشت.
ز: كلمه « هاؤم » يعنى بگيريد اسم فعل مىباشد.
ح: كلمه « رويدا » يعنى مهلت بده اسم فعل مىباشد.
ط: كلمه « اليك » يعنى دور شو اسم فعل مىباشد.
ى: كلمه « حىّ » يعنى بشتاب اسم فعل است.
ك: كلمه « شتّان » يعنى دور شد اسم فعل است.
ل: كلمه « هيهات » يعنى دور شد اسم فعل است.
9- و امّا قرار دادن كلمات مناسب مذكور را در جاهاى خالى عبارات مزبور:
1- اكال الثريد (آبگوشت را بخور)
2- بدار الكتاب (به كتاب مبادرت نما)
3- بله التّوانى انّه آفة الفلاح (سستى را ترك كن زيرا سستى آفت رستگارى است).
4- اوّه ايّها الطّلّاب (به ستوه آمدم اى طلبهها).
5- حيّهل الطّعام (طعام آماده شد).
6- ايها من تساهلك (از سستى و سهلانگارى باز بايست).
7- دونك عنّا (از ما دور شو).
سؤالات و تمرينات ص (111- 110)
1- كنايه را تعريف كرده و براى آن مثالى بزنيد.
2- اقسام «كم» چيست؟ آنها را با مثال ذكر نمائيد.