و اگر بعد معلوم شد چهار ركعت نماز خوانده بود اين دو ركعت نماز مستحبى محسوب شده و اگر دو ركعت خوانده باشد كه اين دو ركعت متمّم آن است و اگر بين نماز و نماز احتياط صحبت كرده لازم است دو سجده سهو بجاى آورد).

شاهد در « هاتان » است كه مشار اليهش « ركعتين » بوده و آن تثنيه مؤنث مى‌باشد.

6- الفاظ اسم اشاره كه به مفرد مؤنث اختصاص دارند عبارتند از: « تا » و « تى » و « ته » و « تهى » و « ذهى »

7- و اما استخراج ضمائر شأن و قصه و فصل در جملات مذكور:

الف: ضمير « هو » ضمير شأن مى‌باشد.

ب: هردو ضمير « هو » ضمير فصل مى‌باشند.

ج: ضمير « هم » ضمير فصل مى‌باشد.

د: ضمير « هو » ضمير فصل است.

8- و امّا گذاردن ضمير مناسب در جاهاى خالى از عبارات مذكور:

الف: انّ اولياء اللّه هم المفلحون.

ب: كنت انا العارف بحقّه.

ج: هذه هى اختك هند.

د: هنّ اساتذة محترمات.

ه: هؤلاء القوم هم الاتقياء.

و: فاطمة هى السّيّدة نساء اهل الجنّة.

ز: يسرّنى اكرام الاستاذ ايّاى.

9- و امّا تعيين اسماء اشاره و مشار اليه آنها در عبارات مذكور:

الف: « ذلك » اسم اشاره و « الكتاب » مشار اليه آن مى‌باشد.

ب: « هؤلاء » اسم اشاره و « القوم » مشار اليه آن مى‌باشد.

ج: « اولئك » اسم اشاره و «السّمعو البصر و الفؤاد» مشار اليه آن مى‌باشد.