يا سائل را بغير آنچه طلب كرده جواب دهند باين كه سؤالش را بمنزله
غير اين سؤال قرار دهند بجهت آنكه وى را متنبّه كنند براينكه غير اين سؤال شايسته
بحال او يا مهمّ و مفيد است در حقّ وى.
مانند فرموده حقتعالى: يسئلونك عن الاهلة؟
قل هى مواقيت للناس و الحج .
اى پيامبر عزيز از تو راجع بخانهها و منازل قمر سؤال مىكنند؟ در
جوابشان بگو اهله عبارتست از علامتهائى كه مردم اوقات و حجّ را با آن تطبيق
مىدهند.
و مانند فرموده ديگر حقتعالى: يسئلونك ماذا
ينفقون؟ قل ما انفقتم من خير فللوالدين و الاقربين و اليتامى و المساكين و ابن
السبيل
اى پيامبر عزيز از تو سؤال مىكنند كه چهچيز را انفاق نمايند؟
بايشان بگو آنچه از خير و مال انفاق ميكنيد پس بر پدر و مادر و
نزديكان و ايتام و فقراء و ابناء سبيل انفاق نمائيد.
شارح گويد:
كلمه [او السائل] معطوف است بر [المخاطب] يعنى تلقى كند متكلّم با
سائل الخ.
و ضمير در [غيره] به سؤال راجعست و ضمير در [انّه] بغير عود مىكند
سپس در ذيل آيه و يسئلونك عن الاهله الخ مىگويد:
مردم از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از سبب اختلاف
زيادى و نقصان نور ماه سؤال كردند، حضرت جوابشان را به اين