براى تأسيسى كه از تأكيد ارجح است باشد.

قوله: و امّا فى صورة التأخير: يعنى و اما بيان لزوم ترجيح تأكيد بر تأسيس در صورت تأخير مسنداليه از مسند منفى.

قوله: مهملة لا سور فيها: جمله [لا سور فيها] صفت براى [مهمله‌] بوده كه آنرا تفسير مى‌كند.

قوله: بيّنه: ضمير فاعلى به [مصنف‌] و ضمير مفعولى آن به [حكم بكون السالبة المهملة فى قوّة السّالبة الكليّة] راجع است.

قوله: حالكونه نكرة: ضمير در [حالكونه‌] به موضوع راجع است.

قوله: فانّه يفيد نفى الحكم: ضمير در [فانّه‌] به ورود النكرة فى سياق النفى راجعست.

قوله: فلو كان بعد دخول [كلّ‌] ايضا كذلك: ضمير در [كان‌] به [لم يقم انسان‌] راجع بوده و مراد از [كذلك‌] نفى القيام عن كلّ فرد مى‌باشد.

قوله: و ذلك لانّ لفظ كلّ الخ: مشاراليه [ذلك‌] وجوب الحمل على نفى القيام عن جملة الافراد مى‌باشد.

قوله: احد هذين المعنيين: مقصود از دو معنا، يكى نفى قيام از كل فردفرد است و ديگرى نفى آن از افراد بطور اجمال مى‌باشد.

قوله: فى هذا المقام: مقصود موردى است كه لفظ [كلّ‌] بر مسنداليه نكره داخل شود اعم از آنكه بر مسند مقدّم بوده يا مؤخّر باشد.