بحث اسناد خبرى و ملحقّات آنرا كه عبارت از احوال مسنداليه و مسند باشد بر انشاء مقدّم نمود شارح وجه آنرا دو امر ذكر مى‌كند:

1- اسناد خبرى از نظر اهميّت و عظمت مقدّم بر انشاء است چه آنكه قسمت اعظم اعتقاديّات همچون معارف خمس از سنخ اخبار مى باشند زيرا بديهى است مسائل توحيد و معاد و نبوّت و امامت از طريق جملات اخبارى براى ما اثبات شده است.

2- مباحث اخبار از انشاء بيشتر بوده فلذا باين اعتبار حائز اهميّت بيشترى است، چه آنكه خواص و مزايائيكه ادباء و حضرات بلغاء در كلماتشان لحاظ مى‌كنند بيشتر در اخبار مى‌باشد.

و سپس براى تقديم بحث از اسناد خبرى بر احوال مسند و مسند اليه چنين مى‌گويد:

اگرچه نسبت از امور اضافى است و اضافات مقوليّه (اضافه‌اى است كه قوامش بطرفين اضافه يعنى مضاف و مضاف‌اليه است) از طرفين اضافه متأخّر مى‌باشند ولى چون بحث در علم معانى از ذات مسند و مسنداليه نيست بلكه از ايندو به اعتبار اينكه داراى وصف- عنوانى مزبور هستند ميباشد و ايندو وصف بلحاظ اشتقاقشان از اسناد متأخّر هستند لاجرم اين بيان مقتضى است بحث از اسناد و احوالات آن بر مسند و مسنداليه و احوال ايندو مقدّم شود.

متن: لا شك انّ قصد المخبر بخبره افادة المخاطب امّا الحكم او كونه عالما به و يسمّى الاوّل فائدة الخبر و الثّانى لازمها.

شرح عربى‌ لا شك انّ قصد المخبر اى من يكون بصدد الاخبار