التّمويه و الخداع. انتهى.

ترجمه:

سپس مرحوم مصنّف مى‌فرمايند:

كلام ما اكنون در دو مقام است:

مقام اوّل: در بيان مراد از سحر و اقسام آن.

مقام دوّم: توضيح احكام هريك از اقسام.

مقام اوّل مقصود از سحر

سحر در لغت طبق تعريف برخى عبارتست از چيزى كه مأخذ و منشأش لطيف و دقيق باشد.

برخى ديگر گويند:

سحر عبارتست از تغيير دادن شيئى را از صورت اصلى خود.

جماعتى ديگر گفته‌اند: سحر عبارتست از خدعه و نيرنگ.

بعضى ديگر گفته‌اند:

سحر عبارتست از جلوه‌گر ساختن باطل در صورت حقّ.

اصحاب و علماء اماميّه عباراتشان در بيان سحر مختلف مى‌باشد.

كلام مرحوم علّامه‌

مرحوم علّامه، در كتاب قواعد و تحرير مى‌فرمايند:

سحر عبارتست از كلامى كه با آن تكلّم كرده يا مكتوبى كه آنرا مى‌نويسند و يا تعويذى كه بكار مى‌برند و يا عملى كه بواسطه‌اش كارى انجام داده كه در بدن يا قلب و يا عقل مسحور تأثير گذارده بدون اينكه ساحر خود مباشرتى داشته باشد.

و در كتاب منتهى كلمه « او عقدا» يعنى گره زدن و بستن را اضافه فرموده.

و مرحوم شهيد ثانى در كتاب مسالك كلمه « او اقساما» او « عزائم يحدث بسبها ضرر على الغير» را بآن افزوده يعنى سحر يا امور مذكور بوده و يا قسم و