مسئله اوّل از نوع چهارم تدليس نمودن ماشطه و آرايشگر مىباشد و
مقصود از آن اينستكه:
آرايشگر زن حرّهاى را كه مىخواهند شوهر دهند بنحوى آرايش كند كه
صفات و محاسن مفقود در او را موجود و حاصل نشان دهد يا كنيزى را كه مىخواهند
بفروشند چنان بيارايد كه اوصاف معدوم در او را موجود و محقّق نشان دهد.
اينعمل حرام بوده و چنانچه از مرحوم صاحب رياض حكايت شده اجماع بر آن
مىباشد.
نقل آراء علماء در مسئله تدليس ماشطه
از مجمع الفائده مرحوم اردبيلى نقل شده كه اينفعل بالاجماع حرام است
چنانچه اگر زن خود به تدليس مبادرت نمايد باز عملش حرام مىباشد.
مرحوم مفيد در كتاب مقنعه مىفرمايند:
كسب زنان آرايشگر حلال است مشروط باينكه در عملشان غش و تدليس نكنند
و مراد از تدليس آنستكه موى زنان را به موى زنان ديگر وصل كرده و در صورت يا بدن
ايشان خال بكوبند و آنچه در شريعت اسلام جايز نيست بكار ببرند.
ولى اگر موى غير آدمى را بموى زنان وصل كنند اشكالى ندارد انتهى.
و مرحوم شيخ طوسى در كتاب نهايه عين همين عبارت را فرموده:
و مرحوم ابن ادريس در كتاب سرائر در عداد و زمره محرّمات فرموده:
و ديگر از محرّمات عمل آرايشگران و تدليس ايشان مىباشد و مراد از
تدليس آنستكه:
در بدن و صورت زن خال كوبيده و نيز گونههاى ايشان را سرخ كرده و در