( قدّس سرّه) حكايت نموده‌اند.

متن:

و فى الفقه المنسوب الى مولينا الرّضا صلوات اللّه و سلامه عليه:

اعلم يرحمك اللّه أنّ كلّ مأمور به على العباد. و قوام لهم في أمورهم من وجوه الصّلاح الّذي لا يقيمهم غيره ممّا يأكلون و يشربون و يلبسون و ينكحون، و يملكون و يستعملون فهذا كلّه حلال بيعه و شراؤه و هبته و عاريته.

و كلّ أمر يكون فيه الفساد ممّا قد نهي عنه من جهة أكله و شربه و لبسه و نكاحه و إمساكه بوجه الفساد مثل الميتة و الدّم و لحم الخنزير و الرّبا و جميع الفواحش، و لحوم السّباع و الخمر، و ما أشبه ذلك فحرام ضارّ للجسم انتهى.

ترجمه:

حديث منسوب به فقه رضوى‌

سپس مرحوم مصنّف ميفرمايند:

و در فقه منسوب به مولانا حضرت امام رضا صلوات اللّه و سلامه عليه چنين آمده است:

بدان (خداوند تو را رحمت كند) همانا هرآنچه بر عباد مأمور به بوده و قوام ايشان در امور و كارهايشان بآن بستگى داشته بطورى كه غير آن موجب قوام آنها نمى‌باشد از قبيل مأكولات، مشروبات و ملبوسات و منكوحات و مملوكات و آنچه را كه استعمال نموده و بكار مى‌گيرند كلّا حلال بوده و خريد و فروش و بخشش و عاريه آنها جايز و مشروع مى‌باشد.

و هرامرى كه در آن فساد بوده و از جهت خوردن و آشاميدن و پوشيدن و نكاح و نگه‌دارى واجد وجهى از وجوه فساد باشد همچون: مردار و خون و گوشت خوك و ربا و تمام فواحش و منكرات و گوشت درنده‌گان و شراب و اشباه اينها حرام بوده و براى جسم و بدن مضرّ مى‌باشد.

شرح مطلوب‌

قوله: و فى الفقه المنسوب الى مولينا الرّضا صلوات اللّه و سلامه عليه الخ: اين روايت را مرحوم‌