افراد تحريم مى‌باشد نه آنكه دلالت بر تحريم كرده يا احيانا در آن استعمال شده باشد.

متن:

4- ما المطلوب فى النّهى؟

كلّ ما تقدّم ليس فيه خلاف جديد غير الخلاف الموجود فى صيغة « افعل » و انّما اختصّ النّهى فى خلاف واحد و هو انّ المطلوب فى النّهى هل هو مجرّد التّرك او كفّ النّفس عن الفعل.

و الفرق بينهما: انّ المطلوب على القول الاوّل امر عدمى محض و المطلوب على القول الثّانى امر وجودى لانّ الكفّ فعل من افعال النّفس.

و الحقّ هو القول الاوّل.

و منشاء القول الثّانى توهّم هذا القائل انّ التّرك الّذىّ معناه ابقاء عدم الفعل المنهىّ عنه على حاله ليس بمقدور للمكلّف، لانّه ازلى خارج عن القدرة، فلا يمكن تعلّق الطّلب به.

و المعقول من النّهى ان يتعلّق فيه الطّلب بردع النّفس و كفّها عن الفعل و هو فعل نفسانى يقع تحت الاختيار.

ترجمه:

مسئله چهارم: مطلوب در نهى‌

بيان المراد، شرح فارسى بر اصول الفقه ؛ ج‌1 ؛ ص383

چه تا باينجا ذكر نموديم اختلاف جديدى در آن غير از همان اختلافى كه قبلا در صيغه « افعل » بود وجود ندارد تنها اختلافى كه به نهى اختصاص داشته و در امر جارى نيست آنستكه:

آيا مطلوب در نهى مجرّد ترك فعل بوده يا كفّ نفس و بازداشتن آن از انجام فعل مى‌باشد؟

و فرق بين ترك فعل و كفّ نفس از آن اينستكه:

مطلوب بنابر اوّل امر عدمى محض بوده و بنابر دوّم امر وجودى مى‌باشد چه آنكه كفّ و بازداشتن فعلى از افعال نفس محسوب مى‌شود.