اذا عرفت ما ذكرنا من المقدّمات فالمختار عندنا هو الوضع للاعمّ.
و الدّليل التّبادر و عدم صحّة السّلب عن الفاسد و هما امارتا
الحقيقة كما تقدّم.
ترجمه:
مختار مصنّف (ره) در مسئله
مرحوم مصنّف مىفرمايد:
پس از آنكه مقدّمات را دانسته و بآن اطّلاع پيدا نمودى اكنون
مىگوئيم:
مختار ما در اينمسئله آنستكه الفاظ براى اعمّ از صحيح و فاسد وضع
شدهاند.
دليل بر مدّعا
دليل ما بر اينمدّعى دو امر است:
الف: تبادر
ب: عدم صحّت سلب از فاسد.
و پرواضح است كه ايندو از علائم حقيقت مىباشد چنانچه قبلا شرح آن
گذشت.
بيان مراد
قوله: التّبادر: يعنى هرگاه الفاظ عبادات
همچون صلوة و صوم يا معاملات نظير بيع و اجاره برده مىشوند معنائى اعمّ از صحيح و
فاسد آنها به ذهن سبقت مىگيرد.
قوله: و عدم صحّة السّلب عن الفاسد: يعنى مثلا نمازى كه ركوع
ندارد نمىتوان از آن صلوة را سلب نمود يا از بيعى كه بفارسى خوانده شده بنابر
اعتبار عربيّت در آن هرگز سلب بيع صحيح نيست.