قيل:

اللّيل طويل، فلا تقصره بمنامك و النّهار مضيئ، فلا تكدّره بآثامك.

ترجمه:

فصل نهم: در بيان استفاده‌

سزاوار است طالب علم در تمام اوقات در مقام استفاده باشد تا برايش فضل و كمال حاصل شود.

و طريق و راه استفاده اينستكه پيوسته با وى دواتى بوده تا آنچه از فوائد و مطالب ارزنده را مى‌شنود بنويسد.

گفته شده:

آنچه حفظ ميشود فراموش شده و آنچه نوشته ميگردد ثابت و مستقرّ ميماند.

و نيز گفته‌اند:

دانش آنستكه از دهان بزرگان گرفته شود چه آنكه ايشان بهترين كلماتى را كه مى‌شنوند حفظ كرده و نيكوترين محفوظات خود را بازگو ميكنند.

گفته‌اند شخصى فرزندش را چنين سفارش نمود كه هرروز پاره و قسمتى از علم را فرابگير، چه آنكه آن كم و ناچيز است ولى بزودى اين اندك بسيار و فراوان ميگردد.

دانش و علم بسيار و فراوان است و در مقابلش عمر و وقت كوتاه، پس شايسته است طالب علم وقت و ساعات خود را تباه نكرده‌