همانا امامت يعنى خليفه خدا و رسول او بودن و ايستادن جاى امير المؤمنين عليه السلام و ارث بردن از امام حسن و امام حسين عليهما السّلام (كنايه از اينكه امامت جز در خاندان ايشان در جاى ديگرى نيست).

3- از حضرت صاحب الامر عليه السلام:

و امّا الحوادث الواقعة فارجعوا فيها إلى رواة حديثنا فإنّهم حجّتى عليكم و انا حجّة اللّه عليهم.

( و امّا پيش‌آمدهائيكه واقع ميشود بر شماها است كه درباره آنها بكسانى رجوع كنيد كه راويان اخبار ما هستند زيرا ايشان حجّت من بر شما بوده و من هم برايشان حجّت هستم).

4- از امير المؤمنين عليه السلام:

المنتظر لامرنا كالمتشحّط بدمه في سبيل اللّه.

( كسيكه انتظار فرج ما را داشته باشد مانند كسى استكه در راه خدا بخون خود آلوده شده باشد).

5- از امير المؤمنين عليه السّلام:

انّ للقلوب شهوة و إقبالا و ادبارا فأتوها من قبل شهوتها و إقبالها فإنّ القلب إذا اكره عمى.

( همانا دلها را خواهش و روى آوردن و روى گردانيدنى است، پس بجانب آنها درآئيد از طريق ميل و خواهش آنها زيرا دل وقتى مجبور بر عملى شود كور گردد).

از امير المؤمنين عليه السلام:

في تقلّب الاحوال علم جواهر الرّجال.

( در تغيير حالات است دانستن گوهرهاى گرانبهاى مردان).