بناء باب افتعال اشتغل يشتغل اشتغال‌

اشتغل فعل ماضى است در اصل شغل بود ثلاثى مجرد بود خواستيم ماضى باب افتعال بنا كنيم همزه مكسوره و تاء مفتوحه كه علامت اين باب است بآن اضافه كرديم همزه را در اوّل و تاء را بعد از فاء الفعل و فاء الفعل را هم ساكن و عين الفعل را هم مفتوح نموديم اگر فتحه نداشته باشد اشتغل شد.

يشتغل فعل مضارع است در اصل اشتغل بود خواستيم مضارع بنا كنيم ياء مفتوحه در اوّل آن اضافه كرده و ما قبل آخر را كسره داده و حرف آخر را ضمه ياشتغل شد صرف كرديم تا بمتكلم وحده رسيديم اجتماع دو همزه شد دوّمى را حذف كرده و اوّلى را كه علامت فعل مضارع است حفظ نموديم اشتغل شد سپس در بقيه صيغه‌ها هم بجهت اتحاد و هم‌شكل بودن با اين صيغه همزه را حذف كرديم يشتغل شد.

اشتغل- امر حاضر است در اصل تاشتغل بود مضارع مخاطب بود خواستيم امر حاضر بنا كنيم تاء كه علامت فعل مضارع بود از اوّل آن برداشتيم‌