اى مونس و ياور يتيمان‌

وى لطف تو برسر يتيمان‌

بودى تو هميشه يار و غم‌خوار

اطفال يتيم را پدروار

دل‌سوزى و هم‌زبانى تو

دلجوئى و مهربانى تو

افروخته آتشى به جانم‌

وين لطف نموده بدگمانم‌

مسلم پدرم مگر شهيد است‌

از يار و ديار نااميد است‌

يا آنكه ز بى‌كسى اليمم‌

بابم مرده است و من يتيمم‌

فرمود كه اى يگانه فرزند

در ورطه مباش پاى در بند

مسلم پدرت اگر شهيد است‌

باب تو حسين نااميد است‌

اى طفل سكينه خواهر تو است‌

اكبر پسرم برادر تو است‌

از خوارى اگر سرشگ ريزى‌

باللّه كه نزد من عزيزى‌

چون باب تو از جهان گذشته‌

در يارى من ز حال گذشته‌

گر جان بدهم براى مسلم‌

شرمنده‌ام از وفاى مسلم‌