طلبيد و به نيابت از طرف آن حضرت عازم رفتن شد سه نفر از رسولان كوفه كه عريضه اهل كوفه را آورده بودند بنام‌هاى : عماره و عبد الرحمن و قيس به فرمان امام عليه السّلام مسلم را همراهى نمودند و مسلم و همراهان از طريق مدينه منوّره راهى كوفه گرديدند و به فرموده مفيد در ارشاد وقتى جناب مسلم به مدينه رسيد در مسجد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نماز گذارد و سپس قبر مطهّر حضرت را زيارت نمود و پس از آن به منزل خود رفت و اهل بيت و دوستان خويش را وداع كرده و بيرون آمد .

مرحوم شيخ مفيد در ارشاد مى‌فرمايد :

جناب مسلم دو نفر را به منظور دليل راه اجير نمود و از مدينه بيرون آمد و بطرف كوفه حركت نمودند دو نفر راهنما راه را گم كرده از بيراهه رفتند و چون مسافت زيادى را در بيابان خشك و بى‌آب طب نمودند تشنگى مفرطى برآنها غالب شد به طورى كه از رفتار بازايستاده حتّى قدرت حرف زدن نيز از آنها سلب شد و رفته رفته حالشان سخت گرديد و بالاخره بواسطه تشنگى بى‌حدّ هلاك شدند ولى حضرت مسلم سلام اللّه عليه خود را به جاده رساند و پس از قطع مقدارى از مسافت خود را به منزلى معروف به « مضيق » رساند كه در آنجا آب بود، حضرت در آنجا فرود آمد و رفع تشنگى نمود و عريضه‌اى مشتمل برآنچه واقع شده بود نوشت و به قيس بن مسهر صيداوى داد كه در مكّه آن را محضر امام عليه السّلام برساند .

مضمون نامه اين بود :

من با دو راهنما از مدينه به جانب كوفه حركت كرديم و چون راه را گم كرديم در بيراهه واقع شده و هرچه رفتيم به آب نرسيديم، دو راهنما در اثر تشنگى و عطش مفرط هلاك شدند ولى من خود را توانستم به منزلى معروف به « مضيق » كه در آن آب بود رسانده و رفع عطش كنم و اين نامه را از اينجا محضر مبارك شما