«حوار» و مناظره آرام و متكى بر دليل و دور از خشونت و با احترام متقابل، يكى از ميراث پيامبران است، زيرا آيين آنان، بر اصولى استوار است كه فطرت و خرد، كاملاً از آن پشتيبانى مى كند.

پس از هجرت پيامبر(صلى الله عليه وآله) به سرزمين يثرب، او با سرسخت ترين گروه مجادل، به نام يهود، روبرو شد و در طول اقامت خود، در يثرب، تعداد انگشت شمارى از يهوديان، به اسلام گرويدند. برخى از آنان به خاطر خيانت ها از مدينه تبعيد شدند و برخى ديگر، از در جنگ وارد شده و سرانجام نابود گشتند. قبيله هاى بنى قين قاع و بنى النضير از گروه نخست بودند كه پيامبر با آنان از در نرمش وارد شد و حاضر شد كه مدينه را ترك كنند و از سر تقصير آنان بگذرد، ولى قبيله بنى قريظه، به خاطر خيانت آن هم در سخت ترين لحظات زندگى مسلمانان در آتش جنگ سوختند و نابود گشتند.

از آيات قرآن، استفاده مى شود كه يهود پيوسته دشمن جبرئيل بوده اند و قرآن، در دو آيه دشمنى يهود را را نسبت به جبرئيل يادآور شده و محكوم مى كند. در آيه اى مى فرمايد:

«بگو به كسانى كه دشمن جبرئيل هستند، (او چه گناهى كرده است؟) او