ولايت تكوينى يا ولايت در تصرف

مقصود از ولايت تكوينى اين است كه فردى بر اثر پيمودن راه بندگى آن چنان كمال و قرب معنوى پيدا كند كه به فرمان و اذن الهى بتواند در جهان و انسان تصرف كند.

ولايت تكوينى بر خلاف ولايت تشريعى، كمال و واقعيتى است اكتسابى، وراه كسب آن به روى همه بازاست ولى مقاماتى كه در ولايت تشريعى بيان گرديده همگى موهبت خداوندى است كه جز خواسته خدا چيزى در آن دخالت ندارد.

ولايت تكوينى يك كمال روحى و معنوى است كه در سايه عمل به نواميس و قوانين شرع در درون انسان پديد مى آيد و سرچشمه يك رشته كارهاى خارق العاده مى گردد.

به طور اجمال مى گوييم(وبعداً به طور مشروح بيان خواهد شد) عمل به احكام و سنن دينى در ظاهر، عمل به يك رشته مقررات اجتماعى و اخلاقى است ولى پيمودن همين راه در درون انسان، يك رشته واقعيتها و صفات و كمالاتى پديد مى آورد كه هرگاه كمال روحى به حدّشايسته اى برسد نفس انسانى در اين جهان مى تواند امور زير را انجام دهد:

1. تصرف در جهان وانسان

2. آگاهى از ضماير و قلوب كه شاخه اى از علم غيب است[1]

3. شهادت بر اعمال انسان كه در قرآن مجيد از آنها به نام (شهداء)