[11 من گناهكارتر از آنكه معصيت تو كرده و او را آمرزيده‌اى نيستم، و نكوهيده‌تر از از كسيكه به پيشگاه تو عذر آورده و عذرش را پذيرفته‌اى نميباشم، و ستمكارتر از كسى كه بدرگاه تو توبه كرده و باو احسان كرده (توبه‌اش پذيرفته) اى نيستم-] [12 در اينجا كه هستم (از كردار ناپسنديده‌ام) بسوى تو توبه و بازگشت ميكنم توبه كسيكه از آنچه (گناهانيكه) پيش از اين كرده پشيمان است، از آنچه (خوهاى زشت كه) بر او گرد آمده ترسان است، از آنچه در آن افتاده (نواهى كه مرتكب شده) شرمنده واقعى است-] [13 ميداند كه گذشت از گناه بزرگ بر تو بزرگ نمينمايد، و گذشت از معصيت بسيار بر تو دشوار نيست، و چشم پوشى از جرمهاى از حدّ گذشته بر تو گران نميباشد، و دوستترين بندگان تو نزدت كسى است كه بر تو سركشى ننمايد، و از اصرار (بر گناه) دورى گزيند، و همواره آمرزش خواهد-] [14 و من نزد تو از سركشى بيزارى ميجويم، و بتو پناه ميبرم از اينكه (در گناه) اصرار نمايم، و براى آنچه در آن كوتاهى نمودم (گناهانيكه بجا آوردم) از تو آمرزش ميخواهم، و بر آنچه‌