كتاب صحيفه كامله سجّاديّة:

حضرت سيّد السّاجدين، زين العابدين، علىّ ابن الحسين فرزند ارجمند حضرت سيّد الشّهداء (حسين ابن علىّ ابن ابى طالب عليهم السّلام) و عليا مخدّره شاه زنان (دختر يزدجرد ابن شهريار ابن پرويز ابن هرمز ابن انوشيروان پادشاه نامى ايران) كه شيخ حرّ عاملى (عليه الرّحمة) در وصفش سروده:

و بزرگترين افتخار ايرانيان آنست كه مادر آن بزرگوار از اين نژاد بوده، كتاب صحيفه را انشاء فرموده، و باقر العلوم حضرت محمّد ابن على، امام پنجم (عليه السّلام) آن را نوشته، و أبو عبد اللّه حضرت جعفر ابن محمّد الصّادق امام ششم (عليه السّلام) ميشنيده، پدر و مادر من و همه جهانيان بفداى اين بزرگواران گردد كه روزگار ياد ندارد، گوينده و نويسنده و شنونده‌اى اينسان گرد آمده باشند!! علماى دين مقدّس اسلام و پيشوايان مذهب شريف جعفرى (عليهم الرّحمة) اين كتاب را به اخت القرآن (خواهر قرآن) وصف نموده‌اند، و نهج البلاغه را اخ القرآن (برادر قرآن) گفته‌اند يعنى همانطور كه قرآن كريم را خداى تعالى بزبان حضرت خاتم الأنبياء بيان فرموده، نهج البلاغه و صحيفه را هم كه سخنان آن از منبع علم الهى تراوش كرده بزبان دو علىّ (عليهما السّلام) جارى گردانيده.

اين كتاب بسيارى از حقائق و علوم و معارف را از راه دعا و درخواست بمردم جهان گوشزد ميفرمايد، اين كتاب خدا و رسول و امام را با برهانيكه روى دو پايه عقل و علم استوار است بهمگان ميشناساند، اين كتاب خفتگان راه حقّ و حقيقت را بيدار مينمايد، اين كتاب اوصاف حسنه و خوهاى نيكوئى را كه سزاوار خردمندان است ميآموزد، اين كتاب چگونگى حاجت خواستن از