[11 اى خداى من (پيش از اين) بسبب (بدى) نيّت و قصدم مرا (ميان مردم) رسوا نكردى، و بوسيله گناهانم هلاك و تباه ننمودى، تو را ميخوانم پس (درخواست) مرا اجابت كرده ميپذيرى و اگر چه هنگامى كه تو مرا ميخوانى (امر ميفرمائى) من (در فرمانبرى) كندم، و هر حاجت و خواسته‌اى كه ميخواهم از تو درخواست مينمايم، و هر كجا كه هستم راز خود را (كه دوست ندارم ديگرى بر آن آگاه شود) پيش تو ميگذارم (آشكار ميسازم) از اين رو جز تو را نميخوانم، و بجز تو اميد ندارم-] [12 لبّيك لبّيك يعنى بر طاعت و فرمانبرى از تو ايستادگى دارم (زيرا) ميشنوى (شكايت و گله) كسى را كه نزد تو شكايت كند، و رو ميآورى (يا بى نياز ميگردانى، اگر بجاى و تلقى من توكّل بخوانيم و تكفى من توكّل چنانكه از نسخه ابن ادريس نقل شده) بكسيكه بر تو اعتماد نمايد، و ميرهانى هر كه را كه به (رشته) تو دست آويزد، و غم و اندوه را دور ميسازى از هر كه بتو پناه آورد-] [13 اى خداى من پس (اكنون كه با بندگانت چنين رفتار ميكنى) مرا بسبب ناسپاسيم از خير و نيكى آخرت و دنيا نوميدم مگردان (زيرا من بتو شكايت ميكنم و اعتماد مينمايم و دست ميآويزم و پناه ميبرم) و گناهانم را كه تو ميدانى بيامرز-]