دعاى چهل و هشتم از دعاهاى امام عليه السلام است روز اضحى و روز جمعه‌

(دهم ذى الحجة كه روز عيد و شادى است، و اينكه آن روز اضحى ناميده شده براى آنست كه حاجيان در آن روز گوسفندان را ذبح مينمايند، و اضحى جمع اضحاة است و آن گوسفندى است كه در بامداد آن روز پس از برآمدگى آفتاب سرش را ميبرند) و روز جمعه (آدينه، و اينكه آن روز را جمعه ناميدند براى اجتماع و گرد آمدن مردم است در آن): [1 بار خدايا اين روز (بر اثر بسيارى ثواب و پاداش و روا شدن خواسته‌ها روز) ى است با بركت و نيكوئى و با يمن و شگون، و مسلمانان در اطراف زمين تو در آن (براى عبادت و بندگى) اجتماع نموده‌اند، درخواست كننده (آمرزش) و طلب كننده (نعمت) و خواهنده (پاداش) و ترسنده ايشان (از عذاب، در مساجد و معابد و جايگاههاى پرستش تو) حاضر ميشوند، و بيناى در حاجتها و خواسته‌هاى آنان توئى، پس بسبب بخشش و نيكيت و آسان بودن بر تو آنچه را كه ميخواهم، از تو درخواست ميكنم كه بر