نام کتاب : الصحيفة السجادية نویسنده : فیض الاسلام جلد : 1 صفحه : 3
ميشنيده،
پدر و مادر من و همه جهانيان بفداى چنين جمعى گردد كه نظير آنرا روزگار ياد ندارد
كه گوينده و نويسنده و شنوندهاى اينسان گرد آمده باشند.
اين كتاب داراى
پنجاه و چهار دعا است كه هركس از روى اخلاص و با نيّت پاك يكى از آنها را بخواند و
در فهم معانى آن انديشه نمايد بىدرنگ نور الهى در دل او تابيده متوجّه بخدايتعالى
گشته براه سعادت و نيكبختى دنيا و آخرت قدم ميگذارد.
اين كتاب در
بين علماء و بزرگان به انجيل اهل بيت و زبور ال محمّد (عليهم السّلام) ملقّب
گرديده و همانطور كه انجيل عيسى و زبور داود (عليهما السّلام) دو كتاب آسمانى حاوى
علوم و حكم بوده صحيفه هم علوم و حكمى را در بردارد كه جهانيان را بسعادت و
نيكبختى ميرساند.
در بسيارى از
اجازات علماء اماميّه (چنانكه محدّث نورى «عليه الرّحمة» در كتاب مستدرك الوسائل
بيان كرده:) اين كتاب را به اخت القران (خواهر قرآن) وصف نمودهاند و نهج البلاغه
را اخ القران (برادر قرآن) گفتهاند و همانطور كه قرآن كريم را خدايتعالى بزبان
حضرت خاتم الأنبياء (صلّى اللّه عليه و اله) بيان فرموده، نهج البلاغه و صحيفه را
هم كه سخنان آن از منبع علم الهى تراوش كرده بزبان مقدّس دو علىّ (عليهما السّلام)
جارى گردانيده است.[1]
ابو جعفر محمّد
ابن علىّ ابن شهراشوب سروى مازندرانى (رحمه اللّه) متوفّى سال پانصد و هشتاد و هشت
در مجلّد دوّم كتاب مناقب آل ابيطالب (عليهم السّلام) در فصلى كه معجزات حضرت علىّ
ابن الحسين (عليه السّلام) را بيان ميفرمايد مينويسد:
نام کتاب : الصحيفة السجادية نویسنده : فیض الاسلام جلد : 1 صفحه : 3