[63 متوكّل ابن هرون گفت: سپس حضرت صادق- عليه السّلام- دعاهاى صحيفه را بمن املاء نمود (فرمود و من نوشتم) و آنها هفتاد و پنج باب (دعاء) بود، يازده باب آن از دست من رفت، و شصت و چند (چهار) باب آن را حفظ كرده نگاه داشتم (چون در نسخه‌هاى صحيفه بيش از پنجاه و چهار دعاء نيست، شايد ده باب ديگر هم بعد از متوكّل ساقط شده باشد، و اللّه اعلم)-] [64 و (شيخ صدوق أبو منصور: محمّد ابن محمّد ابن احمد ابن عبد العزيز عكبرىّ معدّل اين حديث را از أبو المفضّل:

محمّد ابن عبد اللّه ابن مطلب شيبانىّ «كه در اول سند نام هر دو برده شد» بسند ديگر نيز باين طريق نقل مينمايد:) حديث كرد ما را أبو المفضّل، گفت: و حديث كرد مرا محمّد ابن حسن ابن روزبه أبو بكر مدائنىّ كاتب، ساكن رحبه (نام محلّه و كوى در كوفه) در خانه خودش-] [65 گفت: حديث كرد مرا محمّد ابن احمد ابن مسلم مطهّرى-] [66 گفت: حديث كرد مرا پدرم از عمير ابن متوكّل بلخى از پدرش متوكّل ابن هرون-] [67 گفت: يحيى ابن زيد علىّ- عليهما السّلام- را ملاقات كردم، پس تمام حديث را تا خواب ديدن پيغمبر- صلّى اللّه عليه و آله- كه جعفر ابن محمّد از پدرانش- صلوات الله عليهم- نقل فرموده، بيان كرد-] [68 و در روايت مطهرىّ (شماره و فهرست) ابواب ذكر شده و آن اينست:]