دعاى سى و سوم از دعاهاى امام عليه السّلام است در استخاره و درخواست خير و نيكى‌

(در كارها از خداى تعالى، استخاره نزد سنّى و شيعه مستحبّ و اخبار بسيار در باره آن رسيده است، از آن جمله حضرت صادق- عليه السّلام- فرموده: دو ركعت نماز بجا آور و از خدا طلب خير كن، سوگند بخدا مسلمانيكه از خدا طلب خير كند قطعا خدا براى او خير و نيكى قرار ميدهد، و هم از آن حضرت- عليه السّلام- رسيده: خداى عزّ و جلّ فرموده: از شقاوت و بد بختى بنده من است كه كارها را انجام دهد و از من درخواست خير ننمايد، و هم آن حضرت- عليه السّلام- فرموده: هر گاه استخاره نمودم باكى ندارم كه «كار من» بهر يك از دو طرف واقع شود «چون اگر بطرف خير هم واقع نگردد قطعا در پايان كار خير خواهد بود» و پدرم استخاره را بمن ميآموخت، چنانكه سوره‌اى از قرآن را ميآموخت، و هم آن حضرت- عليه السّلام- فرموده:

هر كه در كارى بى استخاره وارد شود و سپس گرفتار گردد اجر و پاداشى نخواهد برد، و حضرت امير المؤمنين- عليه السّلام- فرموده: هنگاميكه پيغمبر- صلّى اللّه عليه و آله- مرا والى و حاكم يمن گردانيد، در حاليكه بمن وصيّت و سفارش مينمود فرمود: يا على كسيكه استخاره كند سرگردان نميشود، و كسيكه مشورت نمايد پشيمان نگردد. شيخ مفيد- عليه الرّحمة- فرموده:

شايسته نيست كسيكه از خداى تعالى استخاره مينمايد در چيزى باشد كه او را از آن نهى كرده يا در بجا آوردن واجبى باشد، استخاره در امر مباح و چيزى است كه روا باشد مانند رفتن بيكى از دو مجلس‌