دعاى نوزدهم از دعاهاى امام عليه السّلام است هنگام درخواست باران پس از خشكسالى‌

(استسقاء «باران خواستن از خداى تعالى» بدعاء در هر وقتى از اوقات ميشود، و بهتر آنست كه دعاء بعد از يكى از نمازهاى شبانه روز باشد و بهتر از هر دو خواندن نماز استسقاء است كه كيفيّت آن در كتب فقه بيان شده است): [1 بار خدايا ما را بباران سيراب گردان، و رحمتت را بباران فراوان از ابرى كه براى رويانيدن گياه زيبا در اطراف زمينت روان است بر ما بگستران-] [2 و با رسيده شدن ميوه بر بندگانت احسان فرما، و با شكفته شدن شكوفه و گل و گياه شهرهايت را زنده نما، و فرشتگانت را كه بزرگوار و نويسنده (يا سفراء و فرستادگان) اند آماده ساز بآب رساندن سودمند از جانب خود كه فراوانى همواره و باريدن بسيار داشته (همه جا را فراگيرد) سخت و تند و شتابان باشد-] [3 كه بآن آنچه را مرده است‌