دعاى هفدهم از دعاهاى امام عليه السّلام است هنگاميكه گفتگوى شيطان ميشد

و از او و دشمنى و مكر او بخدا پناه ميبرد: [1 بار خدايا ما (خداپرستان) بتو پناه ميبريم از تبهكاريها (يا وسوسه‌ها) ى شيطان (آفريده شده از آتش) رانده شده (از رحمت) و از حيله و چاره‌جوئى و مكرهاى (گوناگون) او، و از اطمينان بآرزوها (يا دروغها) و وعده‌ها و فريب و دامهاى او-] [2 و از اينكه در گمراه نمودن ما از طاعتت و خوار ساختن ما بمعصيتت طمع كند، يا نزد ما نيكو باشد چيزى (گناهان) كه او براى ما نيكو مينمايد، يا بر ما سنگين آيد چيزى (طاعات) را كه او در نظر ما زشت گرداند-] [3 بار خدايا او را از ما بسبب عبادت و بندگيت دور كن، و با كوشش ما در دوستيت ذليل و خوار فرما، و ميان ما و او پرده‌اى قرار ده كه آن را ندرد، و سدّ ميان‌پر (استوار) ى كه آن را نشكافد-]