[24 و من در اين هنگام باور دارم كه سرانجام (نتيجه) دعوت تو بهشت و انجام دعوت او آتش است-] [25 منزّه و پاكى (شگفتا) چه شگفت‌آور است آنچه در باره خود بآن گواهى ميدهم، و كار پنهانى خويش را شمارش مينمايم (آشكار ميسازم)-] [26 و شگفت تو از آن بردبارى تو درباره من و درنگ تو از زود بكيفر رسانيدن من است، و اين نه براى گرامى بودن من نزد تو است، بلكه براى مدارا و خوشرفتارى و احسان تو است بر من تا از معصيت خشم آور تو دست بردارم، و از گناهان خوار كننده خود را باز دارم، و براى آنست كه گذشتن از من نزد تو از بكيفر رساندن من خوشايندتر است (زيرا عفو و بخشيدن مقتضى رحمت است و عقوبت و كيفر مقتضى غضب است، و رحمت مقدّم بر غضب است)-] [27 و من، اى خداى من، گناهانم بيشتر و نشانه‌هايم (كارهايم كه اثرى از آن مانده است) زشتتر و كردارهايم بدتر و بى‌باكيم در نادرستى سختتر و بيداريم هنگام طاعت تو سستر و آگاهى و مراقبتم بتهديد و ترساندن تو از كيفرت كمتر از آنست كه زشتيهاى‌