دعاى چهاردهم از دعاهاى امام عليه السّلام است هنگاميكه ستمى بآنحضرت ميرسيد

يا از ستمكاران چيزى (زيانى بر خود يا بر يكى از شيعيانش) ميديد كه خوش نميداشت: [1 اى آنكه خبرهاى شكوه كنندگان از ستم بر او پنهان نيست-] [2 و اى آنكه در سرگذشتهاى ايشان از گواهيهاى گواهان بى‌نياز است (چون بآشكار و نهان دانا است)-] [3 و اى آنكه يارى او بستم رسيدگان نزديك است (بزودى آنها را يارى خواهد نمود)-] [4 و اى آنكه مدد او از ستمگران دور است (ايشان را يارى نميكند)-] [5 اى خداى من، تو ميدانى آنچه از فلان فرزند فلان بمن رسيده از آنچه (ظلم و تعدّى) كه آن را نهى كرده‌اى، و از آنچه از من هتك حرمت نموده‌