سوّم چه كسى بوده است.

سليم گفت: آنچه را سلمان و ابو ذر و مقداد از قول رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلم به من گفته بودند، در كوفه به امير مؤمنان عليه السّلام بازگفتم كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلم فرموده بود: پس از من امتم به سه گروه پراكنده شوند، آنان نام شما و سعد را بردند و نام نفر سوم را به كنايه گفتند تا كه دريافتم چه كسى است. على فرمود: اى سليم! آنان را سرزنش نكن، دل و درون اين امّت از دوستى او سرشار است مانند دل بنى اسرائيل كه از گوساله دوستى لبريز بود! اى سليم! آيا هنوز شك دارى كه او چه كسى بود؟ سليم گفت: گفتم: نامش را مى‌دانم ولى دوست دارم از زبان شما بشنوم تا به يقين برسم. فرمود: او عتيق بود.

همانا امر امامت و ولايت را كه خداوند شما را به شناخت آن موفق داشت و با آن بر شما منّت نهاد، شناخت و فهم آن به مراتب از شناخت زر و نقره ناب سخت‌تر است. تعداد بسيار اندكى از امت، امامت و ولايت را مى‌شناسند. ام ايمن كه از بهشتيان است موفق نشد آنچه را تو شناخته‌اى بشناسد، پس خداى را سپاس گوى و آنچه را كه خداوند به تو بخشيده و تو را به آن مخصوص گردانيده نگهدار و قدر بدان و سپاسگزار باش و بدان كه خداوند دنيا را به نيكوكار و بد كار داده اما ولايت را كه تو دريافته‌اى فقط به برگزيدگان از خلقش مى‌بخشد. همانا كه ولايت ما را جز سه نفر از خلق نشناسند: ملك مقرّب يا نبىّ مرسل و يا بنده‌اى كه خداوند قلبش را براى جا يافتن ايمان آزموده است. اى سليم! معيار دريافت ولايت ما پرهيزكارى است. به تقوا است كه مى‌توان ولايت ما را دريافت.