ابو اسحاق ابراهيم بن محمد ثقفى در حدود سال 200 هجرى در كوفه چشم به
جهان گشود و به سال 283 در اصفهان درگذشت. ابو اسحاق در آغاز مذهب زيدى داشت و سپس
به مذهب اماميه گراييد.
چون در كوفه كتاب المعرفه را در فضايل اهل بيت عليهم السلام تأليف
كرد بعضى نقل آن را بر خلاف تقيه دانستند و گفتند مصلحت آن است كه آن را به كس
نشان ندهد بسا كه بيم جانش باشد يا سبب اغتشاش و آشوب شود. گويند ابو اسحاق پرسيد
كدام شهر است كه شيعيان در آنجا از هر جاى ديگر كمتراند؟ گفتند: اصفهان. ابو اسحاق
تصميم گرفت كه كتاب خود را در اصفهان نشر دهد، و در هيچ جا روايت ننمايد جز در
آنجا.
بدين سبب ابو اسحاق رخت به اصفهان كشيد و در آنجا به روايت آن كتاب
پرداخت.
چون خبر به شيعيان قم رسيد كسانى به اصفهان رفتند تا مگر او را به قم
برند ولى او همچنان در اصفهان ماند تا جهان را بدرود گفت.
ابو اسحاق ثقفى را آثار بسيار بوده بعضى شمار تأليفات او را به پنجاه
رسانيدهاند كه از آن جمله است: غير از كتاب الغارات، كتاب المعرفه و كتاب الحلال
و الحرام و كتاب مقتل امير المؤمنين.
اما كتاب الغارات، پس از آنكه امير المؤمنين على بن ابى طالب به
خلافت ظاهرى رسيد معاويه همواره با آن حضرت در معارضه بود و با فرستادن جماعاتى از
سپاهيان خود به درون قلمرو على (ع) به ايجاد آشوب و اغتشاش مىپرداخت و به اصطلاح
امروز پيوسته خرابكارى مىكرد. كسانى كه براى اجراى اين امور انتخاب مىشدند از
بىرحمترين- و خونريزترين سرسپردگان او بودند، چون عمرو بن عاص و معاوية بن حديج