نام کتاب : قرآن و قرآن پژوهي نویسنده : خرمشاهی، بهاءالدین جلد : 1 صفحه : 10
قرآن و قرآن پژوهى
1 - تعريف قرآن
در فـرهـنـگ اسلام و تشيع قرآن را همواره با صفت كريم به صورت
قرآن كريم ( اهل سنت ) با صفت مجيد , به صورت قرآن مجيد ( اهل تشيع ) مى
نامند و اين دو صفت منشا قرآنى دارد. از قرآن مجيد دوگونه تعريف مى توان به
دست داد. نـخـسـت تـعريف ساده و عرفى كه قرآن را كتاب مقدس و آسمانى اسلام
و وحى الهى بر حضرت محمد (ص ) مى داند. دوم تـعريف علمى كه قرآن را وحى
نامه اعجازآميز الهى مى داند كه به زبان عربى , به عين الفاظ توسط فرشته
امين وحى , جبرئيل , از جانب خداوند و از لوح محفوظ , بر قلب و زبان پيامبر
اسلام (ص ) هـم اجمالا يكباره و هم تفصيلا در مدت بيست و سه سال نازل شده و
حضرت (ص ) آن را بر گـروهـى از اصـحـاب خـود خوانده و كاتبان وحى ( از
ميان اصحاب ) آن را با نظارت مستقيم و مـسـتـمر حضرت (ع ) نوشته اند و
حافظان بسيار , هم از ميان اصحاب , آن را حفظ و به تواتر نقل كـرده انـد و
در عـصـر پـيامبر (ص ) هم مكتوب بوده ولى مدون نبوده است , و در عصر عثمان
با نظارت او طى چند سال , منتهى به حدود سال 28 هجرى , مدون بين الدفتين
,از سوره فاتحه تا ناس , در 114 سوره , مى گردد. و متن آن مقدس و متواتر و
قطعى الصدور است و تلاوت آن مستحب مؤكد است . ايـمـان بـه قـرآن مـجـيد به
توصيفى كه گفته شد و نيز معجزه الهى و سند نبوت دانستن آن و مـحـفوظ بودنش
از خطا و هرگونه
نام کتاب : قرآن و قرآن پژوهي نویسنده : خرمشاهی، بهاءالدین جلد : 1 صفحه : 10