responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ تشريحى اصطلاحات اصول نویسنده : ولایی، عیسی    جلد : 1  صفحه : 167

به هيچ وجه با كلام بشر (حتى پيامبر) اشتباه نخواهد شد، و آيا چنين سخنى با آيه «تحدى» كه در قرآن مى‌فرمايد: شما به هيچ وجه نمى‌توانيد همانند قرآن بياوريد؛ و اين تحدى تا روز قيامت هم ادامه دارد، منافات ندارد؟ و آيا تاريخ گواه اين واقعيت نيست كه عده‌اى سعى كردند مانند قرآن (و لو يك سوره) عرضه كنند، اما رسوا شدند، و «عاجز ماندند»؟ پس چگونه ممكن است كلام بشر و مخلوق با كلام خالق اشتباه شود؟

حديث در شيعه‌

عده‌اى از ياران ائمه كه طرف مراجعه مردم بودند، و در برخورد با مسائل اجبارا بايد به حضور ائمه مى‌رسيدند، و سؤالاتشان را مطرح مى‌كردند، تا پاسخ صحيح را دريافت كنند، و چون سؤال و جواب‌هاى مزبور را يادداشت مى‌كردند، بعدها آن نوشته‌ها به «اصل» معروف شد، و چون عدد آنها 400 بود «اصول اربعمائه» نام گرفت. اين اصول به جهت اعتبارى كه دارند شديدا مورد توجه محدّثين و فقهاى اماميه‌اند و معمولا تحت عنوان «اصل فلان» روايت مى‌شود. مرحوم شيخ طوسى در كتاب فهرست اسامى صاحبان اين اصول را ذكر مى‌كند. به «اصول اربعمائه» رجوع شود.

اواخر غيبت صغراى امام زمان (ع) يعنى زمان چهارمين نائب خاص ولى‌عصر (ع) (على بن محمد سميرى) [1]، بعضى از بزرگان اقدام به تنظيم و تبويب احاديث اهل بيت (ع) كردند، و روايات مربوط به فروع فقهى را به ترتيب ابواب تدوين كردند. كه چهار كتاب در بين آنها به‌عنوان «كتب اربعه» معروف گرديده، و مرجع فتاوى فقهاى شيعه قرار گرفته است، كه عبارت‌اند از:

1. كافى (محمد بن يعقوب بن اسحاق كلينى)؛ 2. من لا يحضره الفقيه (محمد بن بابويه قمى معروف به شيخ صدوق)؛ 3. تهذيب الاحكام (محمد بن حسن طوسى معروف به شيخ طوسى)؛ 4.

استبصار (شيخ طوسى).

اقسام حديث عبارت است از: حديث واحد- حديث متواتر، حديث صحيح- ضعيف، مرسل و ... به مبحث «خبر» رجوع شود.

188. حسن و قبح عقلى‌

آنان كه دليل عقل را از منابع حقوق اسلام دانسته‌اند، از دروازه‌اى به نام «حسن و قبح عقلى» و يا


[1] . امام زمان (ع) در سال 255 ه جهان را با ولادت خود نورانى كرد، و به جهت مصالح و دسيسه دشمنان اجبارا به واسطه نائبهاى خاص خود با شيعيان در ارتباط بود. كه اين دوران 74 ساله را دوران غيبت صغراى آن حضرت نامند، نواب چهارگانه آن حضرت در اين دوران 74 ساله عبارت‌اند از: 1. عثمان بن سعيد الاسدى؛ 2. محمد بن عثمان بن سعيد (متوفى 305)؛ 3. حسين بن روح نوبختى (متوفى 326)؛ 4. على بن محمد سميرى (متوفى 329).

بعد از رحلت چهارمين نائب آن حضرت غيبت كبراى امام زمان شروع شد، و ما اكنون در اين دوره به سر مى‌بريم.

منتخب التواريخ، ص 853.

نام کتاب : فرهنگ تشريحى اصطلاحات اصول نویسنده : ولایی، عیسی    جلد : 1  صفحه : 167
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست