و اما الأخبار: فبما دل على وجوب التوقف عند الشبهة، معللا في بعضها بأن الوقوف عند الشبهة خير من الاقتحام في المهلكة، من الأخبار الكثيرة الدالّة عليه مطابقة أو التزاما، و بما دل على وجوب الاحتياط من الإخبار الواردة بألسنة مختلفة(1).

مخالفت با تقوى است؟ خير.

لا بد منظور شما از هلاكت، هلاكت و عقوبت اخروى است كه ما آن را به استناد قاعده قبح عقاب بلا بيان نفى نموديم و شارع مقدّس به استناد دليل نقلى اجازه ارتكاب بما داده است لذا اصلا عنوان هلاكت در بين نيست و همچنين اجراى اصل برائت در شبهات حكميّه مخالفت با تقوى ندارد.

آيا معناى تقوى، ترك مباحات است؟

اگر معناى تقوى ترك مباحات باشد ما هم قبول داريم كه ارتكاب مشتبه و امر مباح مخالف تقوى است.

معناى تقوى عبارتست از انجام واجبات و ترك محرّمات و حتّى ترك مكروهات هم شايد در دايره تقوى نباشد تا چه رسد به ارتكاب مباحات.

خلاصه: بوسيله آيات نمى‌توان وجوب احتياط را ثابت نمود.

اشكال: اباحه، چگونه با شبهه حرمت جمع مى‌شود؟

جواب: در جمع بين حكم ظاهرى و واقعى بيان كرديم و لذا ديگر نيازى به تكرار مطالب نداريم.

دليل روائى‌

(1)- روايات دالّ بر وجوب احتياط به دو گروه تقسيم مى‌شوند:

1اخبار دالّ بر وجوب توقّف.

اين اخبار هم به دو دسته تقسيم مى‌شوند: