فصل‌ لا شبهة في لزوم اتباع ظاهر كلام الشارع في تعيين مراده في الجملة؛ لاستقرار طريقة العقلاء على اتباع الظهورات في تعيين المرادات، مع القطع بعدم الردع عنها، لوضوح عدم اختراع طريقة أخرى في مقام الإفادة لمرامه من كلامه، كما هو واضح(1).

چرا ظواهر الفاظ حجّت است؟

(1)- شكّى نيست كه در تعيين مراد شارع بايد از ظاهر كلام او متابعت نمود پس فى الجملة و به نحو موجبه جزئيّه ظاهر كلام شارع حجّت است مثال- اكرم العلماء- احلّ اللّه البيع.

ظهور اين دو مثال اين است كه اكرام همه علما واجب است، و تمام اقسام بيع حلال است.

مرحوم آقاى آخوند بر اين مطلب دليلى اقامه مى‌كند كه تقريبا از دو جزء يا دو مقدّمه تشكيل شده است.

1ما مى‌بينيم كه طريقه همه عقلاى عالم بر اين است كه در تعيين مراد متكلّم، ظواهر الفاظ او را اخذ مى‌كنند. اگر متكلمى گفت: رأيت اسدا مخاطب مى‌گويد مراد از اسد، حيوان مفترس است زيرا لفظ، بدون قرينه بر مجاز، در معناى حقيقى ظهور دارد.