نام کتاب : إيضاح الكفاية نویسنده : فاضل لنكرانى، محمد جلد : 2 صفحه : 422
الأوّل: الاقتضاء في العنوان
أعمّ من أن يكون بنحو العينيّة، أو الجزئيّة، أو اللزوم من جهة التّلازم بين طلب أحد
الضّدّين، و طلب ترك الآخر، أو المقدّميّة على ما سيظهر(1).
امر
اوّل
مقصود از «اقتضا» چيست
(1)- سؤال: مقصود از كلمه «اقتضا» در عنوان بحث چيست؟
جواب: الف: ممكن است مقصود از اقتضا، «عينيّت» باشد
يعنى: ممكن است كسى ادّعا كند كه امر به شىء، عين نهى از ضد هست مثلا وقتى مولا مىگويد:
«يجب عليك الصّلاة»، عين اين است كه بگويد: «يحرم عليك ترك الصّلاة»- مسأله ملازمه،
مطرح نيست.
ب: ممكن است مقصود از اقتضا، «جزئيّت» باشد يعنى:
امكان دارد كسى بگويد امر به شىء به دلالت تضمن، دالّ بر نهى از ضد هست.
ج: ممكن است كسى ادّعا كند كه مسأله عينيّت و جزئيّت-
دلالت مطابقه و تضمّن- مطرح نيست بلكه «تلازم»، مطرح است و هنگامى كه مسأله ملازمه
به ميان آمد در ملازمه دو راه و دو طريق مطرح است كه:
1- بين نفس ايجاب يك شىء و حرمت ضدش، ملازمه، تحقّق
دارد يعنى: هنگامى كه مولا مىگويد «يجب الصّلاة»، وجوب نماز، ملازم با حرمت ترك صلات
هست، بين دو حكم، ملازمه هست كه يكى از آن دو، وجوبى و ديگرى تحريمى هست.
خلاصه: بين نفس حكمين، ملازمه هست، اگر ضدّى واجب
شد، وجوب آن ضد، ملازم با حرمت ضد ديگر است.
2- وجود هريك از متضادّين، متوقّف بر عدم ديگرى هست
و عدم هركدام براى فعل ديگرى، مقدميّت دارد، اگر احد المتضادين، واجب شد- در بحث مقدّمه
واجب هم گفتيم كه مقدّمه واجب، وجوب دارد- يكى از مقدّمات وجود ضد، نبودن ضدّ ديگر
و
نام کتاب : إيضاح الكفاية نویسنده : فاضل لنكرانى، محمد جلد : 2 صفحه : 422