- بطنه و بطن له: به شكمش زد.

- بطن الأمر: حقيقت امر را دريافت.

- بطن- بطنا و بطن- بطانة: شكمش بزرگ و برآمده شد.

- البطن ج بطون: داخل هرچيزى، شكم‌

بقي- بقاء و بقي- بقيا: باقى ماند، ثابت شد.

بكى- بكاء و بكى: گريه كرد.

- فهو باك ج بكاة

بلغه- بلوغا: نزد او رسيد.

بلغ الثمر: ميوه رسيد.

بلغ الغلام: پسر بچه بالغ شد.

- بلغ- بلاغة: با فصاحت بود، زبان شيوا داشت، با فصاحت شد.

الباب: مدخل، درب ورود به جايى‌

بات- بيتا و بياتا و بيتوتة في المكان: شب را در جايى خوابيد.

- بات فلانا و عنده و به: شب را نزد او به سر برد.

- بات- بيتا الرجل: زن گرفت.

- البيت ج بيوت: خانه‌

« ت »

تبع- تبعا و اتّبع ه: از او تبعيت كرد، پشت سر او رفت.

« ث »

اثنا عشر و اثنى عشر و اثنتا عشر و اثنتى عشر: دوازده (دو كلمه اول براى مذكر و دو تاى ديگر براى مؤنّث استفاده مى‌شود، جزء اول اين كلمات مانند اعراب مثنى تغيير مى‌كند؛ يعنى در حالت رفع به صورت الف و در حالت نصب و جر به صورت « ياء ») ثواب: جزاء عمل، پاداش (بيشتر در اعمال خير استفاده مى‌شود؛ ر. ك: المنجد)

« ج »

جبر- جبراه على الامر: او را مجبور به آن كار كرد.