نفى فعل، در زمان آينده است. بنابراين، معناى عبارت بالا چنين خواهد بود: « تو مرا در آينده نخواهى زد».

ج) « كي »: به مثال زير توجّه كنيد:

- جئت كي تكرمني‌

در اين عبارت، « كي » به فعل « تكرم » نصب داده و از جهت معنوى، فعل را به مصدر تأويل برده و معناى آينده به آن مى‌دهد. بنابراين، « كي » شبيه « ان » است. تنها تفاوت آنها اين است كه مصدر تشكيل شده از « كي و فعل» به منزله علّت براى ما قبل است؛ به همين دليل گفته مى‌شود كه قبل از آنها، حرفى كه معناى علّت را برساند، در تقدير گرفته مى‌شود؛ يعنى گويا عبارت بالا چنين بوده: « جئت لكي تكرمني». [1] بنابراين، معناى عبارت بالا چنين مى‌شود: « آمدم براى اين‌كه اكرامم كنى».

د) « اذن »: « اذن »، مابعد خود را نصب داده و از جهت معنوى، در جايى از « اذن » استفاده مى‌شود كه كلام مابعد، به منزله جواب باشد؛ مثلا اگر كسى بگويد: « انا آتيك؛ من به نزد تو مى‌آيم»، مى‌توان در جواب گفت: « اذن اكرمك؛ در اين صورت از تو تشكر مى‌كنم».

تمرين‌

عبارات زير را تركيب نموده، مطالب درس را در آنها پياده كنيد:

1. ... تُرِيدُونَ أَنْ تَصُدُّونا ... [2]

2. لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ ... [3]

3. ... فَرَجَعْناكَ إِلى‌ أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُها ... [4]

[1] . « لام » از حروف جر بوده و در مقام تعليل (علّت آوردن) استفاده مى‌شود.

[2] . ابراهيم، آيه 10.

[3] . آل عمران، آيه 92.

[4] . طه، آيه 40.