28 توابع (نعت «2»)

اهداف آوردن نعت‌

گوينده، نعت را به خاطر انگيزه‌ها و اهداف مختلفى در كلام خود مى‌آورد. در اين‌جا برخى از اين انگيزه‌ها بيان مى‌شود:

1. تعريف: در صورتى كه متبوع معرفه باشد، ممكن است كه متكلّم براى روشن كردن و معرفى بيشتر معرفه، در كلام خود نعت را بياورد؛ مانند « محمّد الرسول نبيّ».

در اين عبارت، « الرسول » نعت « محمد » صلّى اللّه عليه و آله است و جهت معرفى بيشتر حضرت آورده شده است.

2. تخصيص: در صورتى كه متبوع نكره باشد، گوينده نعت را براى تخصيص نكره به افراد خاصى در كلام خود مى‌آورد. در مثال « جاء رجل كريم» « رجل » كه به معناى خود شامل تمامى افراد « مرد » مى‌شود، بعد از آوردن « كريم »، به افراد خاصى، يعنى « مردان كريم» تخصيص زده مى‌شود.

3. مدح يا ذم: در مثال‌هاى « قال الرسول الاعظم» و « أعوذ باللّه من الشيطان الرجيم» كلمات « الاعظم » و « الرجيم » به ترتيب براى مدح و ذم متبوع‌هاى خود آورده شده‌اند.

مطابقت نعت و منعوت‌

نعت علاوه بر اعراب، در امور ديگرى نيز با متبوع (منعوت) خود مطابقت دارد.

منعوت (متبوع) و نعت در نكره و معرفه بودن، مانند يكديگرند. پس اگر متبوع‌