27 توابع (نعت «1»)

تعريف توابع‌

جهت روشن شدن تعريف توابع به مثال‌هاى زير توجّه كنيد:

1. قام علي العادل‌

2. رأيت عليا العادل‌

3. مررت بعلي العادل‌

در مثال‌هاى بالا، كلمه « العادل » در اعراب، شبيه كلمه ماقبل خود، يعنى « على » است.

در مثال اوّل، « على » مرفوع و « العادل » تابع آن و مرفوع است و در مثال دوّم، « علي » منصوب و « العادل » نيز تابع و منصوب است. هم‌چنين در مثال سوّم، « علي » مجرور و « العادل »، چون تابع « على » است، مجرور است. به كلمه « العادل » در مثال بالا و امثال آن‌كه از اعراب ماقبل خود تبعيت كرده‌اند، « تابع » گفته مى‌شود.

به اسم قبل از آن (على) « متبوع » گفته مى‌شود.

عامل در توابع‌

در دروس گذشته فراگرفتيم كه اعراب هريك از كلمات، به وسيله عاملى ايجاد شده است؛ مثلا عامل نصب مفعول فيه، فعلى است كه مفعول فيه، ظرف آن است.

اكنون ببينيم اعراب توابع به وسيله كدام عامل است؟

مى‌توان گفت: عامل در تابع همان عامل در متبوع است؛ مثلا در مثال اوّل، رفع‌