در آيه مباهله‌ «وَأَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ...» كه على را نفس پيغمبر صلّى اللّه عليهما و آلهما دانسته است، و بدليل فراوانى سخاوتش بر ديگران، و پس از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله از همه مردم، زاهدتر، عابدتر،

فضيلت ممتاز:

فضائل امام على (ع) نه چندانست كه بشمار آيد، و هريك نه چنانست كه ديگرى بدان انباز گردد اما بين همه فضائل افزون از شمار امام على (ع) يك فضيلت ممتاز، بى‌نياز از سخن است و آن: «آيت مباهله» از قرآن كريم است. كه در آن امام على (ع) «نفس پيامبر ص» بحساب آمده است اكثر محدثين و تفاسير معتبر اهل سنت، و همه تفاسير شيعه نوشته‌اند، در قصه نصاراى نجران رسول خدا (ع) على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام را براى «مباهله» آورد و در تفسير آيه: امام على (ع) جان پيامبر است.

«م»

و ما در جلد دوم شيعه ميپرسد ط 1/ 365- 341 بتفصيل از مآخذ اهل سنت بحث كرده‌ايم، ر. ك‌

سخاوت امام على (ع):

امام على عليه السلام سخى‌ترين صحابه بود، زيرا كه هيچ مال نيندوخت، و هرچه مى‌يافت ميداد و حتى آنكه قوت خود، و عيال خود را به مستحق بخشيد. و سوره‌ «هَلْأَتى‌» در شأن او نازل گشت و يا اينكه دنيا در دست او بود. بيت المال را مى‌بخشيد و جاروب ميزد. و در جاى آن دو ركعت نماز ميخواند.

زهد و عبادت امام (ع):

پس از پيامبر (ص) زاهدترين مردم بود علامه «ره» گويد او (سيد ابدال) بود.

سلوك الى الله برد واصل است اول رياضات مرتب براى شكستن شهوات و ديگر مقامات عارفين پس از رياضت و هردو اصل از امام على (ع) است.

(تلخيص از شرح علامه)