و استفاده فراوانش از حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و بدليل رجوع
اصحاب رسول صلّى اللّه عليه و آله به وى پس از اعمال غلط خود و به دليل اينكه رسول
خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: على از همه شما بهتر قضاوت ميكند
وجود، و مشاهده علم على (ع)
حكما حدس قوى را قوه قدسيه ميگويند، يعنى چنان ذهن مستعد، دانستن
باشد كه باندك توجه از جانب خداوند، هر مطلبى كه ميخواهد بر قلب او افاضه شود، و
مرتبه كامل آن در انبيآء و اوليآء است و اين قوه در على (ع) بود و ملازمت با رسول
(ص) و بسيارى استفاده از آن حضرت او را بهمهچيز عالم كرد چنانكه درباره او فرمود
(انا مدينة العلم و على بابها).
و علم آن نيست كه كسى الفاظى بشنود و آنرا از بر كند، بلكه بملازمت
استاد، خود معنى ناشنيده را دريابد، و اگر آنچه على (ع) از پيغمبر (ص) مىشنيد:
ديگرى ميشنيد عالم نميشد. چنانكه اگر جبرئيل قرآن را بر «رجل من القريتين عظيم» ميخواند آنها پيغمبر نميشدند.
دليل أعلميت امام على (ع) وجود و مشاهده علم اوست در نزد مردم.
رسوا گشت
«برفروغ خور
نجويد كس دليل»
هركه گويد ديگرى از امام على (ع) عالمتر بود: يك خطبه مانند، خطب
توحيدى او بما نشان دهد يا يك مكتوب نظير كتاب آن حضرت به مالك اشتر بياورد.
رجوع صحابه بوى دليل فضل أمير المؤمنين نيست كه دليل احتياج ايشانست
چراكه چند عرب بدوى ازو چيزى بپرسند حضرتش بداند و ايشان ندانند براى ديگران