مكعبى را ده در ده قسمت كرده باشند و شكل تقسيم شده پيش چشمشان حاضر باشد ممكن نيست. پس عدد كلى منقسم نيست كه هر واحد آن در جزئى از اجزاء دماغ قرار گيرد و مانند صفات جسمانى به تبع محل تقسيم شود.

و گفته‌اند قوه واهمه و مدركات آن هم منقسم نميشوند مثلا دشمنى و دوستى و امثال آن كه در حيوانات هست نصف و ثلث ندارد مانند صورت عقليه و با اين حال گويند جسمانى است در جزئى از دماغ گرفته شايد صورت عقلى همچنين تقسيم نشود و در جزئى از دماغ باشد.

گوئيم در اين شبهه، صورت جزئى خارجى دشمنى و دوستى با معنى كلى آن اشتباه شده است و آن هم عينا مانند گرسنگى و تشنگى است. طفل خرد گرسنگى را در معده احساس ميكند و تشنگى را همچنين در گلو و حالتى است در بدن و جسمانى اما گرسنگى كلى و مفهوم آن كه احتياج بغذاست ادراك نكرده و لفظ آن را نميداند و هرگاه ادراك كرد معنى گرسنگى كلى و مفهوم آن در معده و اعضاى بدن نيست بلكه در قوه عاقله است و نظير اين طفل محبت دارد نسبت بمادر خود و اين محبت فردى جزئى مشخصى است و جسمانى است يعنى حالتى است در قلب و دماغ و اعصاب اما معنى كلى محبت كه مشخص نيست و اختصاص بمادر و طفل ندارد هرگاه ادراك شود كلى است و در قلب و دماغ نيست بلكه در قوه عاقله است.

هرگاه كسى عضوى از بدنش درد دارد همان هنگام آن درد احساس جزئى است اما پس از بهبود معنى درد را كه مرد سالم تعقل ميكند و مشترك ميان او و هزاران مردم ديگر است كلى است و بايد بقوه عاقله غير جسمانى درك شود هر چند بياد درد سابق عضو خود آيد اما اين چيز ديگر است و آن چيز ديگر و متلازم با يكديگر نه عين يكديگر و نيز اگر كسى خواهد درست معنى واهمه و معانى جزئى را ادراك كند و فرق آن را با قوه عاقله و ادراك كلى بگذارد تصور كند كه وقتى خودش خشمگين است رويش برافروخته و چشمش سرخ شده و قلبش در طپش و دندان ميفشارد و همه اينها