به عبارت شيخ بهايى درباره طرز نوشتن كسور توجه كنيد:

«و إذا رسّمت الكسرَ فإن كان معه صحيح فارسِمه فوقه و الكسر تحته فوق المخرج. و إلاّ فَضَعْ مكانه صفراً. و في المعطوف يرسمون الواو. و في الأصمّ المضاف «مِن» فالواحد و الثلثان هكذا:. و نصف خمسة أسداس هكذا:. و الخمسان و ثلاثة أرباع هكذا: 5 و 4. و جزء من أحد عشر من جزء من ثلاثة عشر هكذا 11 من 13.

توضيح مطلب: طرز نوشتن و ترسيم كسر از اين قرار است: اگر همراه كسر عدد صحيح وجود داشته باشد بايد عدد صحيح را بالاى كسر نوشت. سپس صورت كسر را بالاى خط كسرى زير اين عدد صحيح رسم نمود، و مخرج را زير خط نوشت به اين صورت: و چنين مى‌خوانند: يك عدد صحيح و دو سوم.

نكته: آنچه شيخ فرموده رسم الخط قديم است و امروزه عدد صحيح را كنار خط كسرى از جانب چپ مى‌نويسند به اين صورت: 3 1.

واگر با كسر عدد صحيح نباشد بالاى كسر صفرى قرار مى‌دهند. و در صورتى كه دو كسر به هم عطف شده باشند بين آن دو «و» مى‌آورند مانند: 5 و 4.

و اگر كسر اصم و مضاف [منسوب‌] به كسر ديگر باشد بين آن دو كلمه «من» جارّه مى‌آورند مانند: 11 از 13 [يا].

و اگر مُنطق و مضاف باشد [كسر مُنطق عبارت است از كسور نه گانه‌] بدون «من» جارّه نوشته مى‌شود به اين صورت: نصفِ سُدس [يك دوم يك ششم‌]، يا يك دوم پنج ششم:

. و اساساً كسر يا مُنطق است [كسور نه گانه مشهور] يااصمّ [كه تعبير از آن مگر با جزء ممكن نيست يعنى در عربى براى تا اسم مخصوصى قرار داده‌اند (/ نصف تاعشر) ولى يك يازدهم به بعد اسم مخصوصى ندارد و راهى جز تعبير به «جزء» وجود ندارد].