(22)
اذا احبّ احدكم اخاه فليعلمه. ترجمه: چون يكى از شما برادر مؤمن را
دوست داريد بايد كه او را آگاه كنيد.
(23)
الحبّ يتوارث و البغض يتوارث. ترجمه: دوستى ميراث است، و دشمنى ميراث
است كه بفرزندان رسد.
(24)
احبّ حبيبك هونا ما، عسى ان يكون بغيضك[1] يوما [مّا] و ابغض بغيضك هونا ما، عسى ان يكون حبيبك [يوما ما][2].
ترجمه: آهسته باش در دوستى دوست كه شايد روزى دشمن شود، و آهسته باش
در دشمنى دشمن كه شايد روزى دوست گردد.
(25)
احبب من احببت، فانّك مفارقه. ترجمه: هر كه را خواهى دوست دار، كه
بآخر مفارقت خواهى كرد.
(26)
اكثر من الاخوان، تعش فى اكنافهم. ترجمه: برادران بسيار گيريد، تا در
حمايت ايشان بتوان زيستن.
(27)
من كلامه (ع) اعجز النّاس من عجز عن اكتساب الاخوان، و اعجز منه من
ضيّع من ظفر به منهم. ترجمه: عاجزترين مردم كسى بود كه از اكتساب برادران عاجز
بود، و عاجزتر ازو كسى بود كه چون دوستى بدست آرد ضايع گرداند.