اخلاق محتشمى در سال 1339 چاپ شده و از آن هنگام تاكنون چشم به راه
بودم كه از نسخه ديگرى درستتر و رساتر از آن آگاه شوم و بار ديگر آن را نشر دهم.
افسوس كه از نسخه دوم آن آگاهى نيافتم و اين چاپ هم ناياب شده و خواستاران آن نيز
فراوان، ناگزير گشتم كه آن را همانگونه كه بود دوباره چاپ كنم و نكاتى نيز در آغاز
آن بيفزايم.
از رهبران و كارگردانان دانشكده الهيات و دانشگاه تهران و مؤسسه
انتشارات و چاپ دانشگاه بسى سپاسگزارم كه بىدريغ اين نشر دوم را اجازت فرمودند و
بر اين ناچيز منت گذاردهاند.
اميدوارم كه خواستاران و شيفتگان آثار خواجه طوسى را سودمند آيد:
1- ميرزابيك فرزند حسن حسينى منشى جنابدى يا گنابادى كه در روستاى فيض
آباد محولات در 20 ع 2/ 1009 نسخه اخلاق محتشمى را نوشته است سازنده و پردازنده الروضة
الصفوية است كه گويا از احسن التواريخ روملو در آن بهره برده (يغما 15: 7 ص 358) و
آن در تاريخ دودمان صفوى است از آغاز تا روزگار شاه صفى و بنام شاه عباس در 1023
تا 1036 (فهرست فيلمها 1: 111 و 792- منزوى 4333). دانشگاه تهران هم دو نسخهاى از
آن دارد به شمارههاى 2413 و 5843.
2- از ترجمه ادب وجيز نيز نسخههايى ديگر در كتابخانههاى مجلس 2/ 242
بىتاريخ و ملك 14/ 691 نوشته 1051 و دانشگاه 36/ 24364 نوشته 1073 و مجموعه
برومند از سده نهم بنام قلميه و مجموعه كوپرولو 82/ 1589 برگهاى 262 تا 271 پ از
سده هشتم (فهرست فيلمها 1: 484 و 719) هست.
3- از رسالة فى فضيلة امير المومنين (ع) كه من از روى جنگ شادروان بيانى
چاپ كردهام نسخهاى در مجموعه اياصوفيا (15/ 4811) نوشته 861 هست (فهرست فيلمها
1: 665 فيلم 2269 عكس 5422) كه در آن چنانكه در نامه شادروان مينوى هم مىبينيم
مترجم محمد بن ناصر الحمزة العلوى الرازى خوانده شده و خود مقالت از خواجه طوسى
دانسته شده است.
همين را آقاى محمد شيروانى از روى همين مجموعه با چهل كلمه على (ع)
از نثر اللئالى از روى