ص 510:

از متنبى است.

ص 512:

از طغرائى اصفهانى است.

ص 513:

از متنبى است.

ص 519:

از متنبى است.

ص 527:

از حطيئه است.

ص 531:

از زهير بن ابى سلمى است.

ص 532:

از ابو العلاء معرى است.

ص 533:

از على بن فضال قيروانى است.

ص 543:

از سحيم بن صصعب است.

ص 552:

از نابغه ذيبانى است.

در اين كتاب لغات مفرد و مركب فارسى نيز بچشم مى‌خورد و خوب بود كه در مقدمه يا تعليقات اشارتى بدانها ميرفت مانند: چراغ گير 7، درفشيدن 7، باشنده 10، نسو 192، مى‌غيژيد 202، نبهره 305، ساو 346، همباز 454، سيكى 423، و غير ذلك.

سه رساله‌اى كه پيوست اخلاق محتشمى است يكى ترجمه الادب الوجيز ابن مقفع و دومين رساله در تولا و تبرا و سومين رساله‌ايست به عنوان «مقالة فى فضائل امير المؤمنين على» كه از خواجه طوسى است و درخور استفاده اهل فضل خاصه مبلغان و مذكران است.

مصحح نهايت دقت و كوشش را در تصحيح و رجوع به مدارك و مآخذ بكار برده است و الحق بر كار او خرده نتوان گرفت و اغلاط چاپى هم كه بليتى عام است كه هركس دچار آن مى باشد. مصحح هم برخى از آن اغلاط را در غلطنامه آورده است. اين مقالت گرچه در ظاهر به عنوان انتقاد در اين مجله آورده شده ولى در واقع معرفى كتاب است و بيان چند فايدت كه مصحح از آن‌